Choroby bakteryjne i wirusowe – badania
Podstawę do postawienia właściwej diagnozy stanowi wywiad lekarski i badanie przedmiotowe pacjenta. W wielu przypadkach już na tym etapie można trafnie rozpoznać schorzenie.
Jakie są przyczyny chorób bakteryjnych skóry?
Skóra ludzka jest największym narządem organizmu człowieka. Jej powierzchnia nie jest sterylna, lecz skolonizowana przez liczne drobnoustroje, które w prawidłowych warunkach nie powodują jej zakażeń. Ściśle przylegające do siebie komórki nabłonka skóry, kwaśne pH (5,4-5,9), względnie suche środowisko i naturalne substancje przeciwbakteryjne znajdujące się w skórze zapobiegają namnażaniu się patogennych bakterii odpowiedzialnych za zakażenia. Dlatego też stosunkowo rzadko dochodzi do chorób bakteryjnych w skórze. Jednak pewne warunki związane z utratą ciągłości naskórka (urazy), zaburzeniem jego funkcji ochronnej (stany zapalne skóry) lub związane z ogólnym spadkiem odporności (nowotwory, cukrzyca, AIDS) ułatwiają zajęcie skóry przez bakterie.
Najczęstsze choroby bakteryjne:
- czyrak
- czyrak gromadny
- róża
- liszajec zakaźny
- niesztownica
- różyca
- łupież rumieniowy
- promienica
Jakie są przyczyny wirusowych chorób skóry?
Wirusy są cząstkami zbudowanymi z białek oraz kwasów nukleinowych czyli DNA lub RNA. Nie posiadają zdolności do samodzielnego rozmnażania się. W celu powielenia swojego materiału genetycznego wykorzystują komórki organizmu żywego, m.in. komórki skóry człowieka. Do zakażenia dochodzi najczęściej na drodze bezpośredniego kontaktu fizycznego, ale poszczególne typy wirusów mogą przenikać do organizmu człowieka na inne, swoiste sposoby.
Wirusy, wnikając i namnażając się w komórkach, wywołują różne reakcje w skórze, począwszy od pęcherzyków, a kończąc na guzach.
Najczęstsze choroby wirusowe:
- opryszczka
- brodawki wirusowe (zwykłe, stóp, płaskie
- mięczak zakaźny (MCV)
