Najczęściej w wieku dziecięcym widuje się grzybice owłosionej skóry głowy oraz grzybice skóry gładkiej. Chorują na nią zwykle dzieci przed okresem dojrzewania, pomiędzy 2. a 10. rokiem życia, u chłopców choroba ta jest rozpoznawana nieco częściej niż u dziewczynek. Zakażenie grzybicze w tej lokalizacji może przybierać różny obraz, w zależności od rodzaju grzyba powodującego infekcję.
Grzybica owłosionej skóry głowy to okrągłe lub owalne ogniska chorobowe z wyraźnym zaczerwienieniem i łuskami na powierzchni, przerzedzenia włosów, nawet z miejscowym wyłysieniem. W przypadku grzybic odzwierzęcych stan zapalny jest znacznie większy i może dochodzić do tworzenia się ropnych guzów.
Grzybica skóry gładkiej to dobrze odgraniczone zmiany skórne z nasilonym stanem zapalnym na obwodzie na obszarach skóry odsłoniętej.
Grzybicę pachwin czy dłoni u dzieci widuje się rzadko, natomiast w okresie dojrzewania może wystąpić grzybica stóp, szczególnie u młodych sportowców noszących nieprzewiewne obuwie.
Grzybica paznokci u dzieci należy do rzadkości, dotyczy tylko pacjentów ze znacznie obniżoną odpornością. Jest to związane z szybszym wzrostem paznokcia i lepszym ukrwieniem palców stóp u dzieci w porównaniu z osobami dorosłymi.
Rozpoznanie infekcji grzybiczej powinno zostać ustalone w oparciu o szczegółowo zebrany wywiad lekarski oraz badania mikologiczne.
Leczenie zakażeń grzybiczych nierzadko jest długotrwałe i wymaga stałej kontroli dermatologicznej oraz ścisłej współpracy lekarza z rodzicem i dzieckiem. W przypadku grzybicy owłosionej skóry głowy zwykle konieczne jest leczenie ogólne, czasami trwające nawet parę miesięcy.
W trakcie wizyty zostaną zalecone odpowiednie badania, omówione dokładnie zasady zapobiegania grzybicy oraz zostanie zalecone leczenie.